KAPALI BİR HAVANIN KARAMSARLIĞINDA YAZIYORUM. BUGÜN UMUTSUZCA HAYATTAN BİR ŞEYLER BEKLEYEREK GEÇİRDİĞİM HERHANGİ BİR CUMARTESİ BENİM İÇİN. YAPMAK İSTEMEDİĞİM AMA ÇALIŞMAK ZORUNDA OLDUĞUM BİR MESLEKLE CEBELLEŞİYORUM. TÜM HAYALLERİMİ BİR MASA VE BİLGİSAYARA SIĞDIRMIŞ OLMANIN VERDİĞİ MUTSUZLUKTA BOĞULUYORUM. DAHA NE KADAR KATLANABİLECEĞİMİ SORGULUYORUM. BUNU SORGULARKEN DE KATLANA BİLME MEVZUSUNU ÇOKTAN AŞTIĞIMI, HAYATIN OLAĞAN AKIŞINA KENDİMİ BIRAKTIĞIMI FARK EDİYORUM. SİSTEMİN BANA VERDİKLERİYLE YETİNMEYE ÇALIŞIYORUM. TAM DA İSTEDİKLERİ GİBİ İFADESİZ SADECE OLMASI GEREKENİ YAPAN ROBOTLAR GİBİ.
HAYATTAN BUNALDIĞIMDA DENİZ KOKUSUNU İÇİME ÇEKEMEYECEĞİM, UZUN UZUN YÜRÜYÜP KENDİMİ ÇİMLERİN ÜZERİNE ATAMAYACAĞIM BİR ŞEHİRDE YAŞIYORUM. HER YÖNDEN HAYATTA EKSİYE DÜŞÜYORUM ANLAYACAĞINIZ. SAHİ BUNLARIN HEPSİ OLSA BİLE FIRSAT BULUP ONLARA VAKİT AYIRABİLECEĞİMİ DE DÜŞÜNMÜYORUM. ÇÜNKÜ SÜREKLİ BİR ŞEYLER YAPMAYA ODAKLANMIŞIZ. SÜREKLİ ÇALIŞMAK ZORUNDAYIZ. İŞE GELİR ÇALIŞIRIZ , EVE GİDER ÇALIŞIRIZ, ÇARŞIYA ,PAZARA ÇIKTIĞIMIZDA BİLE ÇALIŞIRIZ. HAYATIMIZ BÖYLE BÖYLE DEVAM EDİYOR. BİZLERE DAYATILAN ŞEYLERDE YOK OLUP GİDİYORUZ. O KADAR MUTSUZUM Kİ NE YAPARSAM YAPAYIM BENİM İÇİN GEÇMİYOR GÜNLER. BİR YANDAN HAYATA TUTUNMAK İÇİN ÇABALARKEN BİR YANDAN DA İNSANLAR ARASINDA VAR OLMAYA ÇALIŞMAK ZİYADESİYLE YORUYOR BENİ. GERÇEK DÜNYAYLA KARŞILAŞTIĞIMIZ YAŞLARDA HER ŞEY (MUTLULUKLARIMIZ, SEVGİLERİMİZ, HAYALLERİMİZ ) ELİMİZDEN KOPARILIYOR. YAŞAMAK İÇİN SAVAŞIYORUZ AMA ASLINDA ÇOKTAN ÖLMÜŞÜZ…