Mezarlıktayım. Buraya sık gelir oldum. Bizden öncekiler. Ölümlüler, ölümsüzler. Yaşayan ölülerin buraya ihtiyacı yok. Ağaçlar ve beton yığını, elimde sigaram, betonda oturuyorum, sonrası toprak. Sol yanımda iki aile var, biri üç kişilik bir aile, diğeri bir astsubay, tek başına. Aileye gül ekmişler, astsubayınkiler uzamış, solmuş, ilgilenen olmamış, yalnızlık böyle bir şey. İnsanlar mezar taşlarına bakmadan geçip gidiyor. Karşımda başka bir aile, dördü de doksanlarda ölmüş, büyük bir ağacın hemen yanındalar, ağaç türlerini bilmem, ağacın yanından güneş bana bakıyor, sağ yanım güneş, sol yanım gölge. Duvarın üstünde bir kertenkele, ailenin duvarının üstünden bana bakarken şimdi yok..
