Zaman her saniyesinden vedalaşırmışcasına akıp gidiyor bizi yoran zaman..
Biriken olaylar her artışında yeni karanlıklar sarıyor etrafımızı ve bizleri yoran düşünceler yerini sessizliğe bırakıyor.
Susturuyor bizleri çoğalan kelimeler,acıtıyor bizleri her cümlenin arkasındaki karanlık gölge..
İnsanlar mı susar yoksa kelimeler mi susturur insanları? Ne zordur düşüncelerimizi ortaya atmak, ne kadar da zordur kendini anlatabilmek insanlara..
Acıtan kelimeler bizim için susmak bilmiyor her güçlenişlerinde hareketlere döküyor gerçeklerini.Alıştırıyor bizleri sessizliğe,alıştırıyor karanlığa..
Yarım hayat,
Yarım sessizlik,
Durmaksızın kaybolan zaman…
