Haliç’teyim. Köprüde. Orhan Veli gibiyim. İstanbul’u dinliyorum. Bir garibim… Binlerce insan geçip gidiyor önümden. Farklı yüzler, farklı hayatlar, farklı sevinçler, farklı kederler… Herkes, her şeyiyle farklı. …
Orhan Veli’ye… Bu güzel havalar. “Beni bu güzel havalar mahvetti.”, diyor şair, bu güzel havalar. Bu güzel havaları sevmem. Güzel havalar şiir yazdırır, şarkı söyletir, eve tuzla ekmek götürmeyi unutturur.…