En Azından
Karanlık çöktüğündeEğer görürsenPencerenin önündeDuvarın dibindeYere serilmiş bir sefilZamanı gelmiştirSonun, benimBizimEn azındanBenim için. Yoksam, üzülmeKıyamamışımdır görmeneYoksam,korkmaGel ilk seviştiğimiz yereHatırlarsanSeviştik bizNe büyük onurEn azındanBenim için. Orda da yoksamNeyseBeni mi arayacaktın bideEVET!Nankör! Ahmak!…