Hani gökyüzü masmavidir, bulutlardan şekiller çıkarırsın, güneşin ışığını iliklerine kadar hissedersin ya hani ne olduğunu anlamadan güneş kayboluverir bir anda gökyüzünün deniz mavisi yerini karamsar, buğulu bir griye bırakır ya. İlkbaharın gitmeye başladığını sonbaharın kapıya dayandığını hissedersin. Birden yemyeşil yapraklar sararıp yerlere dökülüverir ya. Daha şimdiden yazı özlersin..
Sonra bir bakmışsın yağmur damlaları yüzüne çiselemeye başlamış. Toprakla birleşip o muhteşem kokuyu iliklerinde hissetmeye başlarsın. O masmavi gökyüzünü, giden bulutları, içini ısıtan güneşi aramazsın yağmur boyunca.
Bazen gri gökyüzü de, koyu bulutlarda, sonbaharda iyi gelir. Hatta belki o güneşli yaz gününden bile daha iyi gelir. Belki de kötü gibi görünen her şey kötü olmak zorunda değildir..
Belki gökyüzü şimdi gri ama ya yağmur yağarsa ?…