Gökyüzü, denize olan aşkından rengini feda edermiş
Biz çok mu acılıyız? İnsanlar iyiliğe nasıl karşılık verilir bilmiyorlar mı? Birisi nasıl sevilir? Biz çok mu iyiyiz? Çok mu kötüyüz? Bazı sessizlikler bıçak yarası gibi, Şarkılar ise tuz.. Daha…
Posts by author
Selinay Çetin
12 posts
Bir bardak acı alabilir miyim?
Dertleşelim, kederliyim diyorum, oturuyoruz bir masaya.. Başlıyorlar ” unut ” demeye. ” Bunlar da gelip geçici” demeye. Ağlıyorum. Teselli verdiklerini sanıyorlar, ” Bu da bitecek ” diyerek. Beklediğim teselliler bunlar…
Sen varsın ben varım ama biz yokuz.
Nasıl oluyor da.. Her şarkının her notasında sen? Verdiğin acının olmadığı bir var mı? Suratını hatırlatmayan bir adam? Duyduğum en anlamsız seste bile sen.. Gördüğüm en alakasız rüyada bile sen…
” Anne o gitti. ” dersin, sonrası zaten gözyaşı.
Geliyor tokat gibi vuruyor yüzüne ” ayrılalım ” kelimesini.. Yavaş yavaş ilerleyen ölümün bu darbeyle son buluyor. İçindeki acıyı anlatacak kelime bulamıyorsun. Tüm vücudun ağrıyor, yatsan olmuyor, kalksan olmuyor. Hiç…
Biz iyi miyiz? Kötü müyüz?
Biz çok mu acılıyız ? İnsanlar iyiliğe nasıl karşılık verilir bilmiyor mı ? Birisi nasıl sevilir ? Biz çok mu iyiyiz ? Çok mu kötüyüz ? Bazı sessizlikler bıçak yarası…
Garipliğim
Kolay olmamalı kalbi şair olanı öldürmek. Bu kadar basit olamaz, acıya aşık birini bitirmek. Onca duygu bu kadar kısa cümle etmemeli. Ah bir anlatabilsem ! Yokluğunun varlığımın, nasıl hakkından geldiğini..…
Bulmuşken kendimi sende kaybettim
Kendimi sokaklara atıyorum, Yalnızlıktan Ağlayan bir çocukta buluyorum kendimi. Kaybettiğim kendimi. Lüzumsuz yürüyorum. Sanki bacaklarım evinin yolunu hala unutmamış, Kalbim ismini, Tenim kokunu, Kulaklarım sesini, Beynim ise sözlerini. Birde gözlerim…
Çok uzak bana unutmak
Hoşgittin, Hoşgelişin gibi gittin. Ve sonralarda, ben hep fotoğraflarla kaldım. Onlar gitmedi. Uzaklara dalan gözlerim, hep bir çift zümrüt aradı. Hep yaşlı, hep buğuluydum.. Hiç haberin olmadı değil mi unutamadığımdan…
Gelişin, benim içimden gidişimdi.
Ah, dudakları şiir, saçları mürekkepli.. Ne yapıyorsun sen ? Yapma böyle, seveceğim sonunda. Öleceğim ! Bakma öyle mührüm, Eriyeceğim ! Hangi kelime ayakta kalabilir, Mükemmel gelişinden sonra ? Kağıtlardan temiz…
Zamansız ama taşarcasına sevmek.
Tam zamanında gelmelerini sevdimde, Nedensiz – yersiz gidişlerini bir türlü sevemedim. Zaten hep öyle değil miydi? Gelişini sevdiklerimiz bir daha gelmedi.. Bazıları, acı kelimesinin tam anlamını yaşıyorum. Sen gidene kadar…
Son sözüydü ” eyvallah “
Kızcağızın acılı üç noktalarından sonra, ” Eyvallah. ” demişti çocuk. Zavallı.. Bir eyvallah’a ne anlamlar yükledi. ” Belki ” dedi. Umut beslemekten vazgeçmedi. Vazgeçmemekten vazgeçmedi.. Saf kalpli kız, anlatamadı nasıl…