Onca zaman ben burada durmuşum. Oysa soluğunun bir tutam altından öpmüştüm. İç çekişlerin -hayır bu seferki gibi değil. İç çekişlerin ahh’ sesi kadar yakındı. Dokunuyorum, kımıldayan birşeyler Var. Ellerinden tutuyorum…
kim hatırlatıyor ki kendini sana? bu kısacık zaman bu kırılgan duvarın karşısında durmuşsun öyle. deniz gibi içinde büyüyor yalnızlık.. yorulmuşsun belki ceplerinde biriktirdiğin taşlardan.. bir parça dizin sıyrık, bir parça…
