Dertleşelim, kederliyim diyorum, oturuyoruz bir masaya..
Başlıyorlar ” unut ” demeye.
” Bunlar da gelip geçici” demeye.
Ağlıyorum.
Teselli verdiklerini sanıyorlar,
” Bu da bitecek ” diyerek.
Beklediğim teselliler bunlar değil !
Bana desinler ki ” vazgeçme, dibine kadar sev. ”
” Ağlatsa da bir an bile unutma. ”
” Aklından çıkarma. ” desinler..
Benim en iyi ilacım bu sözlerdir.
Yapabileceğim şeyler bunlar..
Sanki unut denince unutacağım.
Yapabileceğim sözlerle gelin masama.
2 comments
Başlık ilgi çekiciydi fakat beklediğimi alamadım
daha iyi yazılarınızda görüşmek üzere kaleminize sağlık ve mürekkep
Sonsuz teşekkürler