Düşündüm , kıvrandım.
Kıvrandım, düşündüm.
Bir doğum sancısıydı;
Nihayet buldum.
Anladım ki istediğim, kimsenin ayıbını görmeyen, kınamayan, her şeyin bir sebebi olduğunu bilerek, tüm dünyayı, olabildiğine, olduğu haliyle kabul edebilme olgunluğunu göstermek ve bunu yaparken aynı zamanda eğilmeden bükülmeden , bir duruş sahibi olarak, yani ahenk içinde, yani dövüşmeden ama haktan yana olarak, hakça yaşamaktır.
