dert değilsin
dert değil…
dert olsan, katlanmak olurdu yokluğunun adı.
ne diken derim sana
ne gül
ama gül…
gülünce, yangınlarımın başladığı yere düşüyor yorgun kollarım
yanmalıyım, daha çok yanmalıyım
bitmeyinceye dek yanmalıyım…
yokluğunla yaşadı bu ince dal
bu yalnız erik
gitsen, kalmasan hiç
gelmesen yahut
bu vakte değin uzadıysa bu ömür
seni daha çok sevebileyim için
kıskandım karanfilini
bir karanfili kıskandım ellerin den
ne olurdu, ah ne olurdu
beni, yalnızca onun bir yaprağı kadar seve bilsen
Yusuf Sinan
