Nefes alıp veriyordu
Bu sadece ağaca işkenceydi
Yarası kanardı geceleri.
Geceleri,kanatmazdı kimsecikleri.
Yarası büyüktü,en az das kapital kadar.
Bant istemez derdi!
Kurtlanmalı yara,ve Eyübü anlamalı.
İyileştirilmek değil,anlaşılmaktı dileği.
Yoksa bilirdi otuzun bire eş değerini!
Ona göre masallar yalandı.
Ve bir masal şöyle olmalıydı:
Herkes iyimserliğiyle bilirdi ama,
Bir gece bileklerini kesti polyana.
Durdu bir an,acaba dedi polyana hangi dindendi?
Sadece söyledi düşünmedi hiç!
Hayatını asla müfredata uyduramadı,
Bu yüzden hep çizildi üstü.
Kırmızı, kurşun bir kalemle.
Yarası müfredat dışı sayıldı.
Ve o günler devlet nezlinde geçersiz kabul gördü.
Sözünü bir ayraçla kesip bana sorarsan dedi,polyana bir aynanın dinine sahipti…
Mazlum Önalan
