Şair olmak;
Fularla gezip manzara seyretmek,
Sürekli kahve içip kitap okumak,
Hep dalgın dolaşıp hüzünlü bakmak,
Gözlük takıp entel konuşmak
Sananlara bir cevabım var.
Değildir.
Şair dediğin kalemine dert anlatır
Kalemi ne kadar duymasa da.
Pek bir mutluluğu yoktur şairin,
Bu yüzden mutlu şiir olmaz,
Mutlu insan zaten şair olamaz.
Kelimelerle kavga edip durur şair.
Silmeyi beceremediği için hep yazar,
Hem dizeleri hem insanları.
Başını dik tuttuğunda,
Hemen bir darbe iniverir.
Şairin dünyası kalemle kağıt arasında
Gider gelir, gider gelir
Tıpkı denizin dalgaları gibi.
O denizin dalgalarında,
Alabora olur sürekli.
Dalgalar masumca çeker önce,
Sonra kıyıya vurur düşmanca.
Şiir ağlamak değildir
Şair de ağlayan bir sefil.
Onun dünyası bir savaştır,
Sürekli bombardıman uçakları geçer
Zaten yıkıntı olan şehirlerinin üzerinden.
Amacı kurtulmaktır,
Sonsuz bir esaretin ellerinden.
