Bir Akşamın ışığın da mavisini öldürüyor deniz
Ve Karanlıklar tükürüyor yalnız banklara
Aynı dudağın tiryakileriydik oysa
Aynı ciğerim veremleri
İklim iklim olsa şimdi
Hala duruyor mudur sabahlarımı ıslatan balkon
O sabahlar ki en köklüsü,
Avucun da bir tutam dökülmüş saçla uyanmanın
Bir incirin betonu delişinden bile daha köklüsü…
Küfreder gibi duruyorsun gözümün ortasın da
Gözlerin kadar büyük küfreder Gibi…
Duydum, duydum ve uyandım susmalar dan
Özlemek, Tanrıların çocuklarına duyduğuydu sadece
Ki onlar da kavuştular çoktan
Özleyen ve özlenen varsa kavuşmak ölmeye çıkar
Bu yol bir ölmeyedir
Bu yol, ışıklı düşler den geçiş.
Yusuf sinan
