Hafızalara kazınan anıların soluksuz izleri,
Kalbimizde hançer batmışçasına derin yaralar açar.
Sessizliğe bürünür hayatımızın her noktası,
Sızıntılar göze çarpar duygularımızın.
Bir an; hayata bağlayan yaşam umudu olabilecek bir an,
Gelir gelmesine de ey gönül!
Taze yaralar kapanır mı yüreğimizin kalkanından,
Ansızın bırakır gider mi bizi bir rüzgâr esmişçesine.
Hislerimizi körelten anılar vardır,
Duygularımızın yok oluşunun zeminini hazırlayan anılar,
Yaşamımızın her bir saniyesinde izler bırakan.
Her adımda anımsatan mutsuzluklar vardır.
Artık üstüne bir çizgi atmanın vakti gelmedi mi?
Gönül sükûnetimizin simgesini yaşatmanın,
Aciz olmak yakışır mı kalplere,
Bir başlangıç gerekir adım adım huzura.
