Bazen hayata dair farklı umutlar beslerim içimde. Mesela her gün ayrı bir iyiliğin peşinden koşup farklı dertleri olan insanlarla uğraşmayı düşünebilirim, ya da hiç bir şey yapmadan oturup kısmetimin ayağıma gelmesi gibi. Hayatta bazen sadece “ben” de diyebilirim bazense “sen”. Ben’cil de olabilirim sen’cil de olabilirim yani. Güne ağlayarak uyanmayı da başarırım dans ederek yatağımdan kalkmayı da. Belirli amaçlarım yok her saniye değişebilir çünkü. Ama asıl hedefim her zaman mutlu olmanın bir yolunu bulmak oldu. Eğer üzüntüm yüzünden bitap olursam kendimden nefret etme sebebim çoğalır. Belirsizim ben hani derler ya “anı yaşayacaksın” diye öyleyim bende tam olarak hemde. Canım neyi istiyorsa yaparım kimse umurumda olmaz anlık silerim herkesi ve bi anda bitebilir kafamda düşüncelerim. Aslında kişiliğim benim kaçış yolum bi nevi çünkü hayatta her zaman her şey iyi olmayabilir ve kötü olduğunda güçsüz düşmemek gerekir. En iyi ezberlediğim kesittir bu aslında.. Bir yerde okuduğum söz oldu benim felsefem “Bu hayatta ya tozu dumana katarsın ya da tozu dumanı yutarsın seçim senin…”
