Akşam Çiçekleri

kendi ölenler neden ölüyor

kendi yaşadıkları bilinmediği için mi

akşam çiçekleri gibi oturalım burada

herkesin dibini kazıdığım burada

soran olursa diye; yaşamıyorum,bir kafesin içinde nöbet tutuyorum

bir özgürlüğü yoluyorum kanatlarından

cümleler kuruyorum

nefes alıyorum-içime

dışıma-nefes veriyorum

soran olursa diye oturalım burada

soran olur, oturalım burada

akşam çiçekleri gibi

kedileri öz-lemişim

yaktığım kedinin kokusu burnumda değil

ellerim hayalet çiçekleri görüyor

gözümde miyavlamalar yok

istek yüzeye sinmiyor

istek zerreme varmıyor

istek yaşam dışı

buradan ötede neler oluyor diye

oturalım akşam çiçekleri gibi

herkesin dibini kazıdığım burada

yakında bir yerde ihanet saçlarını tarıyor

cinayet tohum ekiyor

yalan sulanıyor

riya besleniyor

soran olursa diye; yakınımı kesiyorum

nefes alıyorum-içime

nefes veriyorum-dışıma

akşam çiçekleri gibi

sorsunlar diye değil

oturalım

birleşelim burada

akşam çiçekleri gibi

benim de evrenim diye değil

benim evrenimi ellemeyin

benim evrenim

hücrelerim acıyor yalnızlığım açık edilince

hücrelerim kanıyor evrenimin yalnızlığına varılınca

yalnızlığımın evrenine dokunulunca

saygı aygıtları paramparça yakında

soran olursa diye yakınımı kesiyorum

hiçbir şeysiz bir suyu sıkıyorum

çiçekler rüzgarla sallanmıyor ki

akşam çiçekleri
yakında üç kişi, iki kişi, bir kişi yok ki

kımıldayan dudaklar açılıp kapanan gözler

hareket halinde eller kollar var

akşam çiçekleri

akşam çiçekleri

akşam çiçekleri

bu öğle vakti burada