” BOZKURTLARDA SEVER ”
Bir yıldırım misali göklerin en derininden düşerse gece,
En yiğit er bile yenik düşer o gece karası gözlerine.
Yüz asır geçse dillerden düşmeyecek, unutulmayacak hece;
Gözleri öyle söylemese bile, Bozkurtlarda sever delice…
Hiç bir namert bükemez boyunlarını dik dururlar hep,
Yüreğini kaplar her birinin onur şeref namus haysiyet !
Bir tek tutuldukları Asena’ya duramaz dik boyunları gururları pek,
Sözleri yalan söylese bile, Bozkurtlarda sever delice…
Yağmurlara koşarlar sırılsıklam olmak için sevdadan yudumlayarak,
Bir sevda ki bu anlatılmaz, tüm aşk ve sevgi kan revan.
Onlar bir kere sever delice, bir kere bağlanır ömür billah !
Ölüm olsa sonunda vazgeçmezler yine, Bozkurtlarda sever delice…
Yani Asena ;
Bir Bozkurt sevdalandı sana, bir bozkurt dolunaydan fırsat bıraktı kokuna ;
Bir Bozkurt yüzünü çevirdi tüm savaşlara ve daldı sürünün arasına.
Yakmadı canını aldığı yaralar, tüm düşlerini bıraktığı o mahalle köşesinde beklemek kadar,
Bir dal sigara ve dumanı üzerinde tüten demli bir bardak çay kadar.
Yani gönlümün Almıla’sı ;
Bir Bozkurt sevdalandı gözlerinde ki o vatan ışığına,
Bir Bozkurt ki içimde tutamadığım, her gece bedenimi yırtan.
Bir Kürşad sevdalandı sana ;
Arkasına gidip dönmemek üzere, gittiği yere mezarını kazan..
Bozkurtlarda sever Asena’m..
