+Hadi gidelim. Orda manzarasına bayılacağın bir yer biliyorum.
-Hava çok soğuk değil mi, dönelim başka bir zamana artık.
+Ben böyle bırakmak istemiyorum seni, yüzünü güldürmek için çıkardım daha da suratsız oldun.
-O yüzden dönmek istiyorum ya, neden neşesizligimi çekmek zorundasın ki bırak kendi kendimi düzelteyim emin ol öyle daha çabuk toparlanırım.
+Seni tanımasam melankolik bir manyak olduğunu düşünürdüm, ne oluyor ya !? kaç kez demedim mi sen neyi büyütürsen onu ellerine verirler diye. Madem kendini cezalandırıyorsun bunu gülerek yap, surat asarak değil.. Belli bir süre sonra yine gözlerin eskisi gibi parlayacaktır eminim buna.
– Sesine sımsıkı sarılabilmem mümkün olsaydı keşke. Ellerini tuttuğum ve yormamak için konuşturmadığım zamanlarda duyabilseydim içinde tutmak zorunda olduğu cümleleri keşke. Hayatım boyunca duyduğum en sinir bozucu kelimedir “keşke”..En zor zamanlarımda bile kullanmayı reddetmiştim. Etrafımdaki herkes başka bir kelime bilmezmiş gibi keşke deyip dururlarken bile, asla onlara uymamıstım ve sürekli bazı şeyler olması gerektiği için öyle oluyor neden imkansız birsey hakkında yoruluyorlar ki derdim. Hala öyle düşünmeme ve o kelimeden tiksinmeme rağmen engel olamadığım bir şekilde söyleyip duruyorum. Anlamsızlığının büsbütün farkındayım, beni birazcık bile yatıştırmadığının da ama lügatımda ona olan özlemimi yansıtacak başka bir kelime yok. Milyonlarca cümle duydum keşkeli ama hiçbirisi bana akıl işi gelmedi.
+ Pişmanım demek yerine keşke der insanlar ve bunu yaparken kendilerini sıyırmak isterler olmasını istemedikleri şeylerden, zamansızlığı imkansız oluşlarını suçlarlar. Pişman olmak sana ters. Bundandır nefretin zannedersem, iyi veya kötü herkes yaptıklarına sahip çıksın hiçbirseyi suçlamasın ve kaldığı yerden devam etsin istiyorsun…
– Dahası var aslında, bencilce keşkeler kullanırken hemen yakınlarında bulunanlar nelere çok şükür diyor baksın istiyorum..Ne insanlar gördüm kullandığımız o saçma kelimeyi israf ederken asla dayanamayacağımız şeylere buna da şükür diyor ve daha huzurla dolaşıyor. “Keşke” bir çeşit kendinden intikam alma çeşidi sanki. Doymuyor bazen kendine işgence etmeye insan, bunun en kısa yolu da KEŞKE.
