Küfrüm yalanlara, iki yüzlülere, yüze gülenlere.
Küfrüm çekip gitmelere, ümit verenlere, başlamadan bitenlere.
Doğmayan güneşe, aymayan güne, batmayan aya.
Bitmeyen acıya, dinmeyen sızıya, son bulmayan derde.
Hasret yaşarım bir damla ışığına güneşin.
Derinden bir of çeker söverim yalnızlığıma, bahtsızlığıma. Kullanıp atanlara sonra kullandığım günlere. Aklım iki delinin çekişmesine sahne olan savaş meydanı. Hayatım gözlerimin ardındaki delinin labaratuvarı. Her nefesim öncekine bir çelişki. Her gülüşüm öncekine yaktığım ağıt. Her göz yaşım kahkaha yandığım ateşe.
Ben delinin biriyim mantığı bulmaya çalışan saçmalıklar arasında. Her hareketim hastalıklı fikirleri bir psikopatın. Zekadan yoksun bir dahiyim ben, deneğimse hayatım.
Doğamayan güneşe kul, batmayan ayın düşmanıyım. Karanlıkta yaşayan, ışığın aşığıyım. Sönmeyen ateşim, ateşiyle yananım. Hiç soğumayan korum, ısımayan soğuğum. Kalabalıklar içinde yalnızlığım, yalnızlığında kaybolanım.
Kayıp hayatım, yolum, yerim. Kayıp gülüşlerim, göz yaşında boğulanım. Karanlıktan korkar karanlıkta yaşarım. Yalnızlıktan korkan yalnızlığa tutsağım.
Ellerim tutmaz kan damlar kalemimden. Gözlerim görmez, bakışıyla kurutanım. Kulağım duymaz, cıvıldamaz kuşlar dünyamda. Yağmurdan sonra huzur sızmaz topraktan. Umudu görmem ne denizde ne de göklerde.
Kim miyim ben ?
Bir deli görmeyen duymayan konuşmayan.
Görsen bulamayacağın,
Konuşsa duyamayacağın.
Konuşsan ulaşamayacağın bir deli.
En ıssız yerde yalnız yaşayan.
Aklının içinden çıkmayan bir deli.
Düşüncelerini hafızamın duvarlarına kazıyan.
Görmeyen,
Duymayan,
Asla konuşmayan bir deliyim.
