Çocuk, usulca umuda sokulup
Biz seninle ne zaman büyürüz (!)…
Diye sordu.
Umutta usulca;
Eylül’de, Eylül’de birlikte büyürüz,
Seninle biz…
Tohum, usulca toprağa düştü
Biz seninle ne zaman kavuşuruz (!)…
Diye sordu.
Toprak usulca;
Eylül’de, Eylül’de kırlarda, bahçelerde,
Balkondaki saksılarda buluşuruz,
Seninle biz…
Yaprak, rüzgarla sözleşip
Usulca asılı kaldığı dala küsecek,
Eylül gelince de,
Çıt diye kırılıp düşecekti…
Eylül geldi;
Ezildi tüm sözler,
Yitip gitti umudun çocukları
Geriye bir çift ayak izi kaldı,
Kir pas içinde…
Nergiz OYMAK 01.09.2013
