Hepimizi ısıtan aynı güneş
İçtiğimiz sular aynı
Yağan yağmurlar, karlar
Geceler, gündüzler hep aynı
Öyleyse paylaşamadığımız ne
Alıp veremediğimiz ne
Savaşlar, çıkarlar hep aynı
Sevgimizi göstermez olduk
Birbirimizi anlamaz olduk
Tuttuğumuz yol hep aynı
Korkak mı, umursamaz mı olduk
Yılları bahane ederek
Sığındığımız yerler hep aynı
Bir gülüşü, bir sözü esirger olduk
Her şeyi biriktirdik içimizde
Duyduğumuz öfkeler hep aynı
Dünyanın bir ucunda olsanda
Sende benim gibisin bende
Uzat elini denizi hisset avuçlarında
Ta ki elinin sıcaklığı değsin
Tuzlu avuçlarıma
İşte o zaman bitecek savaşlar
Kırgınlıklar, öfkeler
Hem uzakta, hem yakında.
