Uyumuyorsanız, gözleriniz açıksa, gözkapaklarınız gecenin tüm ağırlığını taşıyor ve saatlerce bunun yorgunluğunu çekiyor. Gecenin ağır olduğunu düşünmemiştim. Gözkapaklarıma neden ağrıdığını sorana kadar.
düzeldiler
sanki başka şehirden geliyor yıldızlar
biraz parlayıp gidiyorlar
ama bu gece farklı
düzeldiler bu gece
yada gözü buğulu olunca
daha parlak görüyor insan
önemli olan gerçeği mi
yoksa gördüğün müdür
yıldızlar için bence
gördüğündür..
gözyaşına borçlu bunu
parlatıyor etrafı bulanık bulanık
kalbine bir bıçak sapla
sonra iyileştir onu
geri yerine koy
pürüzsüz mü geldi
yoksa hasarlı mı
veya çok mu çirkin
dikiş atılmış bir yara gibi huzursuz
seslere baksana
sanki kulağımın içinde yaşıyor
ama gece böyle oluyor
bir böceğin ayak sesini bile
işitir oluyorsun
sonra yine kendini
bir şiirin içinde buluyorsun
kimsesiz bir şiir
silinmek üzere yazılan
yada unutmak üzere asılan.
bir martıyı öldürüp yemek istiyorlar
bir insanı öldürüp atmak..
çünkü cesetler çirkindir
aynı anda iki yerin kaşınıyor
ve sen birini kaşıyorsun
diğeri şiddetleniyor
beklediği için mi
kıskandığı için mi?
hiçbir şey bilmiyorsun
şu an neden yazdığını da
yada neden ağladığını
veya neden uyumadığını
hiçbir şey bilmiyorsun
ufacık bebeğin hissediyor sadece
sen bile hissetmiyorsun
kalbin artık
eskidi mi sence
korkma, sabaha unutursun
uyku ya geçirir
ya arttırır
yine de korkma, sen unutmasanda
o unutur
uyku seni geçirmese de
uyku herkesi iyileştirir
hadi şimdi uyu, sev bütün gökyüzünü
bakmadan bile gör yıldızları
sonra yarınki güneşi
kullanamayacağını hatırla
üzülme yine de
bebeğini düşün ve uyu
sessizce..
