Kendime ait olmayan bir acıyı sırtlandım yine.
Her acıdan biraz pay biçiyorum ne de olsa kendime.
Hemen hemen hepsi uyuyor bedenime.
Her acıda farklı bir biçime bürünüyor varlığım.
Her acıda farklı bir anlam buluyor, doğrudur.
Öyle ki acılardan anlam buluyor dahi olabilirim.
Acılarda varoluyorum belki de.
Belki de benim varoluşum
ve acının varoluşu
izdüşümsel olarak
çakışmışlardır.
Belki de hep üzerimde acının gölgesini taşıyorum,
kim bilir.
Acı olmazsa yok olurum
veyahut ben,
ben olamam belki de.
MA/Çalınmış Hisler.
