Uykusuzum. Her şeyin berbat olduğunu söylesem çok negatif ve karamsar olduğumu söylerler. Sırf bu yüzden kendi kendimi karanlığa atıyorum. Kimseye bir şey söylemeden… Sebebi sensin. Seni hatırlamak için parmak uçlarını veya gözlerini hayal etmek yeterli. Saçlarını hep boyatırdın, orijinal rengini hatırlayamıyorum kusura bakma. Dinlediğin müzik tarzını da hatırlayamıyorum. Aslında hatırlamıyorum değil de derinlere inmeyi istemiyorum. İçime bir yük biniyor yutkunamıyorum bazen. Bazen de bir anda bıçağı boğazıma saplayıp ölmek istiyorum. Bazen de ölmeni istiyorum. Her yerde her şeyde karşıma sen çıktığın için ölmeni istiyorum. Bir türlü seni unutamadığım için ölmeni istiyorum. Her türlü hayatıma engel olduğun için ölmeni istiyorum. Ölmeni istiyorum çünkü ölen birisini daha kolay unutursun. Yani bence böyle! Ölmeni istiyorum… Bunu neden istediğime dair bir fikrim yok. Her yerde karşıma sen çıkıyorsun. Bundan hoşlanıyor gibiyim ama aynı zamanda bu beni deli ediyor. Özlüyorum da. Yalnızım. Sensizlikte güzel. Ölmeni istiyorum. Keşke yanımda olsan…
Tüm bunların sebebi sensin. İki ucu pis değnek. İki ucu da aynı pisliğe bulaşmış. İki ucunda da Sen. Ölmeni istiyorum. Özlüyorum da…