Şarkılar anlar insanı en çok. Onlar dile getirir sevgiyi, acıyı, hasreti, pişmanlığı, incinmişliği, umursamazlığı, isyanı, özlemi, sensizliği…
Bazen tutunursun şarkılardan birine, memleketi baştan sona dolaştırsın istersin. Onun hissettirdiği Anadolu insanıyla kol kola yürümesini.
Karşılıklı ya da karşılıksız sevmişleri anlatır, bazense memleket uğruna can verenleri. Farkında olmadan üç dört dakikada her şeyini alır senden, hayattaki yenilmişliğindir bu dökülen gözyaşındır. Hüzün kokan bir burukluk belki de, hep anlatır işte şarkılar bir şeyleri. Yan yana olamadıklarınla aynı saatte buluşmanın da tadını verir aslında…
Sonra kabul edip götürür seni tutunduğun şarkı dilediklerine, güzel fakat acıyı bir arada yaşarsın. O şarkı bitsin istemezsin, gitarlar hep calsın istersin. Sevebileceğine inancın arttıkça bağlama çalanları hep dinlemek istersin inadına, sınırsız ve nihayetsiz…
