Herşeyden biraz, bazenden çok az…
Ali yazar, Veli bozar. Keskin sirke küpüne zarar. Böyle gelmiş… Böyle gitmez! Hiçbir başarı emeksiz, evrende hiçbir olay sebepsiz olmaz. Hani “azı karar, fazlası zarar” Tahammül de bir yere kadar……
Posts by tag
yazı
17 posts
Hayat’ımın Gülüşü’ne Umut’um Var…
Unutmak değil. Hatırlamamayı bekliyordum mutluluğu. Ne yalan söyleyeyim bir sana inandım bugün bir de bu hissi veren gülüşüne. Meselâ bana deli derlerdi, benim gibi delisini bulup çayın dibine uykusuz halde…
Ürkek Bir Adamın Ürkek Duyguları…
Ürkek bir adamın Ürkek duyguları konuşuyor!.. Kalbim bırakılmış çöle… Yüreğim zincirlenmiş kaç defa (bilmem)… Sevgim küsmüş kaç defa odalarını kilitlemiş… Zihnim kapkaranlık bir odaya çekilmiş… Ürkek bir kadının Ürkek duyguları…
Kızıl Kal
Öğleden beri öksürüyordu güneş;gayret ederken ısıtmaya ve aydınlatmaya dünyayı.Biliyordu;yarınları da yoldaşları aydınlatacaklardı.Yoldaşlığı,dostluğu ve yoldaşlığı dostluktan ayırmayı da bu dünyada faşizme karşı duruşu olanlardan öğrenmişti elbette.Öyle ya,o da örnek olmalıydı gökyüzündeki…
Baba ve Kan
Herkes yanlış yerde doğmuştu belki de. Farklı yerlerde doğsam hayalleri arasında kayboluyordu insanlar. Arada bir benim de aklımdan geçmiyor değildi. Sonra geçiyordu işte. Sabah oldu yeniden, uyandım. Bir ses ilişti…
BİR ÇİFT UMUT
BİR ÇİFT UMUT Güneş ovalardan,şehirden bir gelin gibi süzülürken hüzün kokuyordu toprak. Şehir akşamdan kalma bir sarhoş gibiydi Umut evinin penceresinden dışarıyı seyrediyordu cansız bir ceset gibi; gözleri fırından yeni…
Ben Bir Ölü
Birazdan bulurlar beni, gelir nabzımı dinlerler. Kalbimin atmadığını anlayınca da ambulansa haber verirler. Görevliler gelir soluğumu dinler, öldüğümü anlar. Kalp masajı yapmaya gerek bile duymazlar çünkü çok fazla kan kaybettim,…
harflerin büyüsü
Onlarla tanıştığım ilk günü tam olarak hatırlayamıyorum. Zamanı kavrayamadığım zamanlarda olduğunu biliyorum bir tek. Tam olarak ne olduklarını kestirememe rağmen bakışlarımızın ilk kez kesiştiğini ve gözlerimizle birbirimize bir şeyler anlatmaya…
Ya Kitap da Beni Oku’rsa?
30 Eylul 2013 günü… Ankara, yazı uğurlamaya hazırlanıyor. Hoş bir esinti. Gençlik Parkı’nda bir semaver çayın tadı çok başka. Havuzlar, ağaçlar, dinginlik. Her şey yerli yerinde. Birkaç saati orada geçiriyorum.…
Bilmiyorum
bir istanbul gecesinden yazıyorum bitmeyen gecelerimi yanıma aldım bir umut ertesinden yazıyorum yapayalnız kalmışım oysa biliyorum derinliklerindeyim kayboluyorum kayboldukça kendimi buluyorum bitmeyen bir yoldan yazıyorum yolun sonunu bilmiyorum kahverengilerini giyinmişsin…
Kalk…Uyan Uykudan İnsan…
Hayat kapıları,yıldızların belli belirsiz çığlıkları, Gökyüzünün mızmızlığı,bulutların huysuzluğu, Ay’ın huzursuzluğu,güneşin umarsızca hareket etmesi… İnsanların kesilmeyen acı çığlıkları… Kalk!… Kırmızı…Her yer… Yüreğim umursamaz bir duvarıyla mutlu, Kalbim alıştırılmış acılara… Gözlerime perde…
Berbat Gun – Sergen German
17 yaşında kumral bir gençti, sevgilisi vardı. Güzeldi, karamel rengine koyulaşan sarı saçları vardı. Onu sevdigine emindi, onunda kendisini. Okul bahçesinde telefon ile konuşarak yeşil çimlerin ve çalıların arasında geziniyor,…