UMUT..
Herkesin hayatını devam ettirebilmesi için bir takım duygusal ihtiyaçlarını tatmin etmesi gerekir.
Elde etme süresinin belirsizliğinden dolayı beklenti içine girmiş insanlarda umut denilen olgu bulunmaktadır.
Umutlarımız sayesinde kazandıklarımız bizleri ileriye dönük planlar ve hayaller içerisine sokar.
umudumuz bizleri yaşama bağlayan en büyük olgudur ve insanlar umutlarını yitirdikleri zaman psikolojik çöküntü içerisine girer.
umut ettiğimiz meslek için çalışırız
umut ettiğimiz hayat için daha fazla çalışırız.
umut ettiğimiz somut objeleri elde edebilmek için çaba sarfederiz
ve umut ettiğimiz insanı elde edebilmek için hayat kalitemizi ve rutinlerimizi düzenleriz.
umut ettiğimiz insanlar için yapabileceğimiz şeyler her zaman bizleri ona ulaştırmak için belirli düzene sokar.
onun için mutlu olmaya çalışırız,
onun için kendimizi geliştiririz,
onun için hareketlerimizi sorgulayıp belirli kalıplara sokmaya çalışırız
onun için uyanır onun için uyuruz.
onu elde edebilme umuduyla yaşarız kısacası
peki umudunu kaybedenler? yada başka bir deyişle umudu elinden alınmış olanlar?
hayatlarını düzene sokmayı bir kişiye bağlamış bir insan, o kişiyi kaybettiği zaman nasıl bir düzene oturabilir?
nefes alma amacı dahi o insanı elde edebilme ihtimali olan kişiler, kaybettiği zaman nasıl yaşamayı başarabilirler.?
yaşama sevinci elinden alınmışken nasıl yeni bir hayata, yeni bir geleceğe dair umutlar besleyebilirler?
hayattaki en büyük şeyi umudu olan birini hangi söz,hangi kitap, hangi bilim, hangi ilaç hayata bağlayabilir.
sormayın bana neden bu kadar kötüsün diye?
büyük kayıplardan sağ çıkmışken buradan nasıl olur da çıkamıyorsun diye de sormayın?
Ben umudumu kaybettim..
