Başı boş bir sandalyede
Ki korkarak dayamıştı
ellerini
Henüz kan çökmemiş göğsüne
Durdu birden
Gökyüzü bir kadını anlatıyordu
Kadın;
Küçük adımların müdavimi
Sessizce devam ederken
Mevsim;
Biraz papatya,
Fazlasıyla sonbahar
Bir adım daha atsa
Hezeyanı vuku bulmamış
aşkın
O durak kalabalık
Gelme !
…
Ağlıyorum ki
Kavuşmak zor
Henüz kan çökmemişken
göğsüme
