tek bir sebep söyle gidişin için bana
tek bir soru dahi sormayacağım sana
baharımda kışımda yanımda olmasanda
baharımı neden kış ettin diyorum anlasana
neden suskunsun lal olmuş gibi dilin
titriyor sana ben sorular sorarken elin
neden bıraktın gittin oldun söylesene elin
neden yaz günümü kışa çevirdin cevaplasana
söyleyecek bir sözün yok nedensiz olmaz böyle
haydi geçerli bir nedenini durma bana söyle
ayran gönüllümüsün sen bulanıkmısın böyle
hayallerimi yıktın nedensiz söyle yıkılmasana
duygusuzsun hissizsin sen anladım ben seni
körelmiş duygularınla boşuna sevdin sen beni
söyleseydin parlatırdık duygularını aşkla olurdu yeni
neden beni yıktın kendinle birlikte anlasana
ben sana gönlümle aşkın resmini çizerken
sen acıların heykelini acımasız ellerimle diktin
haklı olduğunu sanarak yıkıcı oldun fark etmedin
neden beni nedensiz terk ettin söylemedin anlatsana
anlatmana gerek yok mümkün değil senle yaşamak
yıkılan hayallerimle mümkün değil artık sana inanmak
yıkıcı ertesi günü hatırlatıyorsun yakışıyor kaçmak
neden beni nedensiz terk ettin söylemedin susmasana
mehmet aluç-gülveren
