Ah Anacim ah hayatta en cok sevdigim insan ama hayatta en cok caresiz kaldigim insansin.Sen beni cok seviyorsun biliyorum anacim bir ana asla cünkü evladinin kötülügünü istemez fakat anacim beni anlamiyorsun anlayamiyorsun aramizda cünkü daglar kadar fark var .
Bir ana bir evlad nasil bukadar farkli olabilir acaba biz yüzyilin farkiyiz senle iste.Kusak degisti cünkü kusak farki var cünkü aramizda.
Nesil degistikce düsünceler degisti görüs degisti cünkü ben nasil bes parmagin besi bir degilse bir anneye bir evlat yüzde yüz benzeyemez. analarin görevi evlatlari oldugu gibi kabul etmesi gerekiyor fakat biz analar cogunlukta ne yapiyoruz biz kopyalarimizi yetistiriyoruz, oysa sanmistimki koyun olmaktan cikmistik , coban koyunlari güder koyunlarda ona uyar .
Ah ANACIM ah bide beni anlasan anlayabilsen fakat ne hikmettirki sen beni anlamadikca ben evlatlarimi anlayabildim. Onlar evet benim evlatlarim fakat ben kopya makinasi olmadigima göre onlarda kopyalarim olamaz onlarinda beyinleri var onlarinda düsünceleri var onlarinda özgür iradeleri var. Sanirim biz analar iste en basta bu yanlisi yapiyoruz kusak ve nesil degisiyor bu degisimi göremiyoruz yada görmek istemiyoruz.
