En sakin kaldığınız anlar, en öfke dolu olduğunuz anların hemen sonrasıdır. Deliler gibi aşık olduklarınız şimdi en büyük nefretle andıklarınız, vazgecemediginiz hersey şimdilerde vazgeçmek için can attığınız şeyler. Ah o şeyler bazı şeyler.
Keşke gerçekten kim olduğumuzu bulabilsek! Sırf bir başkası için kendimiz olmaktan vazgecmesek hem herkes aynı olamaz. Sırf birileri ile mutlu olabilmek adına onlar gibi olmaya calismasak. Hem unutma hepimizin aynı olduğu dünya gereğinden fazla sıkıcı olur. Hepimiz aynı göğe bakalım ama farklı yıldızları kesfedelim aynı bulutlardan farklı şekiller hayal edelim. Bence tüm meselemiz bu , tüm vazgecislerin, tüm mutsuzlukların, ayrılıkların hepsine tek sebeptir. Kendin olmamak veya çevrende ki herkesin senin gibi olmasını beklemek. Bırakın insanlar kendileri olsun,bırakın başkaları olmayı! Kimsenin “hadi sen böyle olursan seni kabullenirim ” saçmalıklarına boyun eğmeyin ! Aptal değilsiniz bu yüzden mecbur da değilsiniz.
Bakışların ,saçın, duruşun, baktıkların ve gördüklerin hepsi tepeden tırnağa sensin Aptallasma başkası için güzel ruhunu öldürme !
Sen ! Evet sen şimdi ne yapmak istiyorsan onu yap, dans et,eğlen, pes et,ağla,kahkaha at! Her ne yapıyorsan sırf sen istediğin için yap! 😊
Ve …
“Asla aldatma insanları, asla aldatma kendini! Sevmiyorsan söyle, istemiyorsan gidecegini söyle. Saçma rolleri bir kenara bırak artık.”
