Ben, senden sonra bir bağlamanın kopmuş teli oldum. Ziyafet melekleri kahır Tanrı’larının boynunu kırıp sensizliği mezeleri yaptılar. Kim için savaştığımıza dikkat etmemiz gerekiyor; düğüm zahmetleri haşmetli kimsesizlik oluveriyor çaresizce. Ben, senden sonra, sonramın refüje edilmişlik kolaylığı oldum tek sana çıkmadı yollarım. Senden sonra ben, benimle beraber saçmalayan aşkların yol geçen hanının hanımı oldum. Biliyor musun? Prens rüştünü ispatladığında prensesin kaderi hasret oluyorsa aşk, giderlerinin son haberine zalimliğini eklermiş. Bilmiyorsun, ben de bilmiyordum. Aşk tek sensin, sevmek yalnızca seninle var olan sanıyordum.
Ben, senden sonra ağlamayı bıraktım diye gözyaşlarına boğulan hakaretlerin bağlamanın günahkar gitaristi oldu; halbuki günahkar gitaristler bağlama çalamazdı bize çok yanlış yaptı aşk… Sokakta, donup kaldığım aşk savaşında, ismini zikrettiğim an be an takip edilen heyecan köşesinde; fondaki sensizliğin sessizliği çalan klavyesinde ve bir deli başın baterist yokluğundan sana sayıklanan hakkınca yemin ederim senden sonra ben sadece seni özlemeyi Sevdim. Başka bir sevmek geldiyse içimden, kalbimin tapusu ipotekli namusum olsun.
Seni hâlâ yılların bana haram olsun ateşince tüttürüyorsam kendimde; kalbimin en fakir ülkelerinden gelen aşk samimiyetim bizim olsun. Seviyorum kahrı bela çiçeğim; koklanmadan yalnızlık, biz olamıyoruz demek ki…
Dilara AKSOY
