Gecedir… Sessizdir ortalık…
“Bavullar…” diyordu filmde, hüzünlü şeyler olduğundan bahsediyordu. Gitmek ve geri dönmemek adına bir şeyler söylüyordu. Severek izlemiştim aslında o filmi, ama nedense bir bu kalmış hatırımda, bir bu kazınmış demek…
Posts by author
BuseCetiner
10 posts
Yazar.
Çizer.
Okur.
Siler.
1994 Ankara doğumlu, şu an Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi'nde gazetecilik 2. sınıf öğrencisi. Roman Atölyesi'nde ders aldı. Bir hikayesi "Kurgan"da yayınlandı. Harfleri henüz küçük, farkında. Yazmak hobinin ötesinde bir uğraş. Belki de yaşamak için yazanlardan...
Çok Şey Götürdü…
Kutlu olsun mu? Yeni bir yılın arifesinde yazıyorum bu satırları. Geride bıraktığımız yılın anısını yâd etmek belki amacım, belki hatırlatmak yaşananları yahut yaşadıklarımızı. Gözlerimi kapatıp düşünüyorum iki bin on üçü.…
İkiBinOnBireVeda
Sen de mi gidiyorsun 2011… Ne kadar da uzak geliyordun sen bir zamanlar bizlere; ama bak bitiriyoruz işte bugün seni de. Neler yaşadık seninle birlikte, ne kadar çok güldük, bir…
Barışsız Barış
-Sen gidince çocukluğum da gitti sanmıştım.- Öncelikle… Öncelikle burada sözcüklerin kifayetsiz olduğunun, onlara yüklediğim anlamların artık işe yaramadığının, boğazımda tarifi imkansız şeylerin düğümlendiğinin, gözlerimin yaşları akıtmamak için kirpiklerimi oynatmadığının, tek…
Yağmurla Birleşti İçimdekiler
Yağmur yağıyor Ankara sokaklarına; hızlıca, asice, hoyratça, sertçe. Bardaktan boşanırcasına… Yüreklerdeki umutları bir fidan gibi beslemek için belki, belki de hayatın ne kadar farklı olduğunu göstermek için hepimize. Yağmur yağıyor bu…
Yalnızlığımın Sessiz Büyüsü
Yalnızlığımda sakladığım o farklı duyguları paylaşıyorum sizinle, şu satırları yazarken. Gizlenir içimde sözcükler. Yalnızlığı anlatan bir şiir, bir metin olarak dökülür kalemimden. Okunurlar tarafımdan bir iki kere. Ve sonra doğruca…
Suskunluk Üstüne. . .
Suskunluğun adresini buldum en sonunda. Sağ olsun, açtı kapılarını bana sonuna kadar. Dertleştik epey bir süre. O suskun, ben suskun. Dertleşmek değildir konuşmak, ağızdan çıkan saçma sapan laflar. Gözler anlatır…
Bu biz miyiz?
Ne diyordu Nazım: “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür Ve bir orman gibi kardeşçesine…” Yaklaşık beş milyar yaşında olan Dünya üzerinde yedi milyar insanız. Bazen çok kalabalığız bazense bir…
Akşam, yine akşam…
Güneş gömüyor kendini denizin sularına dağların arasından. Kıpkırmızı kesilmiş, küçücük kalmış, hüzünlenmiş, içlenmiş. Yalnızlığına gömülmüş. Mahzun bir ifadeyle bırakıyor kendini yavaş yavaş. Bitiriyor günü, mahrum ediyor kendisinden, ışığından bizi. İntihar…
Baharım Geldi
“Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum, yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar” böyle başlıyor o çok sevdiğim şarkının sözleri. Ben de bir bahar günü karalamak yerine yeşillendiriyorum bu satırları.…