Hakan Türkmen

sevmeye ve sevilmeye aç.. ve susuz.. uykusuzum.. gece yarısı dönüp dolaşıp dönen başımı kovaladığım köşesi otelin sokağının otelin ikinci katından aşağıya sarkan sarkacı saatimin zaman ki afili haytanın tekidir gözlerinden…

ağlamak istesem içimde tutuk bir hıçkırık, tutuldum kaldım.. iki tel arasına değerse tezene belki tınılardım suskunluğum sevgimden de ağır gelecek öyle bir susacağım ki yeryüzünde panayırlar, festivaller düzenlenecek öyle bir…

titremeyi bırakamazsan daha çok üşürsün mesela doğanın kanunu gereği unutursan bulutları yine de yağar yağmur üstüne hava koşulları aşka direnmek için uygun bir koşula sahip değil bunu fark edince saçların…

meydana gelen bütün hislerim ardında bıraktığı birkaç temiz fikirden bezenmiş bezendikçe kirlenmiş, hislerimin yüzü paslı yüzü kirli, yüzü yaralı.. arka sokaklarından gelen bir rüzgar yalasa da bütün pası, kiri, kan…

yakalarımın altına sıkışmış bir cin cüce… şıklatsa parmaklarını silinir miyiz bu yeryüzünden gökyüzünden avare dönen bir yıldız misali, kaçar mıyız evren boşluğuna hisleriyle avuturken ağlayan melekler sırtlarındaki yarayı kaçıp gider…

pencereyi açınca sokaktaki bütün is, pis, cerahat içeri dolacak gibi geliyor artık beni bu fikre aşılayan bütün sevdasızlara teşekkür notumu iletiyorum notun altına adımın baş harflerini yazsam kafi gelmez sevdasızlar…

sur’ a üflese mikail senin bana dudaklarıma üflediğin aşk kadar tesiri olmazdı sağ kulağımda tabiri olmayan sözler işitirim zaman zaman üstüne yatsam bütün seslerin, sözlerin.. duyduklarıma inandığım tek yanım solumda…

düşündüm de son zamanlarda hiç ağlamaz oldum hissetmenin eşiği hangi otoyolun kenarından geçiyor diye sordum seyyahın tekine hafif aksak yürüyen, yürürken mırıldanmaktan çekinmeyen kimseler vardır seyyaha çift gözle baktım.. tek…

güneşin erişemediği gölgelere yazdım ben adını dolunay azaplığında, elde bira, dilde birkaç şarkı sadece öyle güzel gülersen karşımda bir daha unutamam ki ben hiçbir acıyı gün yere değene kadar, saçlarının…

insan var oldukça mı yaşar yaşadıkça mı yaşlanır yaşlanmanın temelinde acı ve gözyaşı mı vardır yaşlanmak pişmanlıkları yanında taşımak mıdır var olmak.. bu kadar ağır mıdır? uykuya sindirilmiş sarhoşluklardan kaçınalım…

çıplak ayaklarla koştururken tren raylarının üstündeyazın sıcağı, kışın soğuğu hissetmez oldumçoğu zaman rüzgara fısıldardım adınırüzgar, trenin bacasından çıkan dumanları getirirdi banaçoğu zaman rüzgara anlatsam da seniellerimle toplayamaz oldum beyaz dumanları…

o güne değin sonsuza dek içeceğime dair sözler verdiğimi hatırlardımbazı zamanlar geri dönülemez hatalar yaptığımın farkına varırdımfarkına vardığım ana dek her şeyin mükemmele yakın olduğunu sanırdımkusursuz bir cumartesi akşamı gibiydi…