Kalemsiz

Sen gidiyorsun şimdi gözlerimin önünden. Gözlerimin feri gidiyor seninle birlikte. Gittiğin yöne bakarım devirip gözlerimi , bilir misin gittiğin de yanında senden değil benden birşeyler vardır. Bir insana bu kadar…

Yoruluyorum artık bir çiçeğin kokusunu alıp , izlemekten başka dallarda. Başka dalların bahar telaşına seyirci olmak ve bununla yetinivermekten. Dallarımı kırdılar bir güz akşamı ansızın. Koparıldı çiçeklerim bir baharı umut…

Yüzünde ki gülümsemelerin eksik olmadığı , gülümsemelerinin yanına bir bronş misali gözlerinin tutturulup elmacık kemiklerinden şafak vakti sökmeye yakın güneşin selamlandığı kadınlayım şuan ve gözlerimde ki kadın kelimelerime sığmayacak kadar…

Gözlerine bakıp kaybolduğum kadın ; ne zaman ki gözlerinde kaybolsam , gözlerimi açınca galata kulesinden süzülüp balata seyredermişcesine bir halde bulurum kendimi. Sultanahmetten gelen sabah namazının eşsizliği ile başlayıp seninle…

Bir yanım diye başlasam yazacaklarıma nasıl haksızlık olur bir bilsen her zerrem seninle doluyken. Sende güneşi yakaladığım çocukluk anlarıma geri dönerim ben. Uçurtmalar yaparım yüreğimde. Senin olduğun yerinden eser yüreğimde…

Gün geldi , gün geçiyor gelişinin üzerinden. Çok değil iki saatten az bir saatten fazlaca. Uyanık ve uykuya hazırlanmış gözlere geldin , uyanmış gözlere geldin ve uyanık bekleyen gözlere geliyorsun.…