tuncaybuyukdisli

TANIMLARIN ÖTESİNDE Ben bir kıyısında, Sen diğer kıyısında Yürüyorsun yaşamın. Kaçar gibiyiz, her ikimiz İnsanlarla dolu yalnızlığın içinden. Salmışız ruhumuzu denizlere, Suskunluğumuz içre bir nefes. Birbirimizle sevişiyoruz, Birbirimizi düşünerek, Bedenlerimiz…

Asmanın altında, Çiçekli muşamba örtülü masamız, Dolar taşardı bir zamanlar; Çat kapı med-cezir’lerden. Üzerindeki çay bardaklarından Muhabbetler taşardı.   Herkes dosttu o zamanlar, Herkesin yapmak istediği çok şey, Gitmek istediği…

NASIL İSTERSİN ÇOCUK GÜLÜŞLERİMİ   İçimin hüznü çökmüşken geceme; Nasıl istersin çocuk gülüşlerimi? Onlarca çocuğun acı haykırışları, Vururken duvarlarıma. Ben kendimden geçmişken, Yorgun ışığı düşmüşken ayın şakalarıma; Nasıl istersin çocuk…

Kara bulutlar doldurmuş gökyüzünü Yer gök  “kurşun gibi ağır” Ha patladı ha patlayacak bir sağanak yağmur Buğulanmış camların arkasından izlemekteyim Düşünüyorum bütün yaşamların gizemlerini Umutlarımı hapsettiğim hastane koridorlarında.   Neden…

  Sorgulamadılar.. Bilmediler. Söyleyemediler, Unuttular, Hayata dair kendi bildiklerini. Korktular kendilerini anlamaktan Başkaları için yaşadılar Öldürdüler içlerindeki çocuğu, Bir yanları hiç çocuk olamadı Her yerdeydiler fakat hiç var olmadılar.  …