Bir faninin ölümüne inanilan ilk gece yarısı
Sermayesini cikaramamis bir fahişe kadar üzgün
ve bir o kadarda namuslu olduğum bir masa da
Adisyona eklenmiş günah bedelinide ödedikten sonra
Tüm bira içen tanrilari selamladim doğan güneşe karşın,
Şüphesiz bir tanrı da daralir insan olamamaktan
bir insanda…
Bir gece bir insan daralir tanrilarin yoksunlugunda
ve tutunamamisligin. tanrisizliginda asarken kendini
ölüm melegi de bir bira icememeyi kıskanır
Bir sokagin dertlesecek kaldirimlarindan başka kimsesi yoktur
ve bir kaldirimin üstünde sevişen ayaklar dışında da yoktur kimsesi
ama bir tanrinin her zaman içecek bir birası bir gencin kendini asacak bir ipi,
ve bir ipin her zaman kalbi olur…
