Üç eylül mesafesinde unutmak girmiş gibi aramıza.
Boşlukların doldurulması için
Ölümsüz bir sevmek doğuyor güneşle birlikte;
tabii başkaları için…
Bana gül diyemem, gülüm bana solmuş
Beni sev diyemem, sevmek gülümde benden ayrı güzel dururmuş
Üç eylül mesafesinde yalnızlık girmiş kanıma
Senin sevilmemen için
Ölümsüz bir nefret doğdu güya
Yalan!
Bana yazdığın aşk silinmedi hâlâ
Seviyordum, çok seviyordum
Çok seviyorum
Kalbimde hissettim bunu
Seviyor gibiydin sen de
Bir hayaldi oysa
Sonra hayal kurmaktan vazgeçtim
Tozpembe hayaller pembeyi seven genç kızların oldular
Üç sonbahar kadar ölüm girdi aramıza
Sende mi öldüm; yoksa kendimde mi öldüm bilemedim
Bir yaşamak kaldı sende
Aşkta mı yaşadın
Kendinde mi
Hiç bilemedim…
Dilâra AKSOY