Bu gece korkuyorum.
Haddinden fazla hem de.
Cami avlusuna bırakılan bir bebeğin, hayatı tanımaya calışırken ki ürkekliği var içimde..
Sesimin, kalemimi parçaladığı bu gece..
Hıçkırıklarımı gömüyorum içime,
Sessizce…
Çok uzaklarda kimsenin birbirine dokunmaya kıyamadığı bir dünya var, biliyorum.
Basit bir ten temasından bahsetmiyorum, elbette.
Yüreğimin içindeki hayal kırıklıkları,
Ne yana dönsem batıyor.
Ve ben senin, açmaya korktuğun bu kalbi,
Bir denize atmak istiyorum.
Çünkü,
Bu kan kırmızısı dünyada,
Bir avuç maviye susuyorum.
Çılgınca…
