Hiç dokunulmayacak yaralarda vardır
Hiç söylenmemesi gereken sözler gibi
Şarap kokan ağızlarda kaybolmuş
Ve sahibini bekleyen
Birkaç kelimedir onlar
Hiç okunmaması gereken şiirlerde vardır
Ki onlardır yaralarımızın kati sahibi
Bir şeyi incittiğimi sanıyorum
Bir ateşi körüklediğimi
Ve yangınlar çıkardığımı hissediyorum
Bilmediğim bir yerlerde
Ve ruhumu okşayan bir şeyin
Yokluğunu hissediyorum
Kime dokunsam
Ya bir yara açıyorum
Yada bir yarayı kanatıyorum
Bundan ibaret benim bütün yalnızlığım.
