bir kış gecesi
kirpiklerimi okşarken soğuk ellerinle
duygularım titriyordu
ürperiyordu tüylerim
anın yok olmasından
çatlayan dudaklarım nemine muhtaçken
ellerin aralardı saçlarımı
ay vururken gecenin rengini yüzüne
kaşlarında dolanırdı parmaklarım
sana dokunmak tanrıya erişmek gibiydi fakat,
cama dokunan kar nasıl camdan süzülüyorsa yollar çizerek
biliyordum sen dokunduktan sonra da yaşlarım akacaktı
sen yollar düşlerken kendine