Bekliyordum umut ederek bekliyordum. Sebepsizce bekliyordum. Belki bir gün mutlu olmak adına bekliyordum. Her gecenin bir sabahı olduğu gibi her karanlığın da bir aydınlık tarafı vardır. Karanlık aydınlanmak için umut eder biz ise o aydınlığı görmek için. Varsayalım ki çıkmaz sokaklar karanlık taraf, caddeler ise aydınlık. Bunu karanlık ya da aydınlık taraf yapan nedir bilirmisiniz? Çıkmaz sokakları karanlık yapan sınırlı ışıklandırması, içinde bulunan insanların az olmasıdır. Caddeleri aydınlık yapan ise o şahşalı, sınırsız ışıklandırması, insanların fazlalığıdır. Şimdide bunları takas ettirdiğimizi varsayalım. Çıkmaz sokağa o şahşalı ışıkları ve insan topluluğunu koyalım, caddeye de sönük ışıklandırmaları ve az olan insanları. Çıkmaz sokak aydınlandı,cadde karanlığa boğuldu. Yani karanlıktan korkmayın lakin onu aydınlatmak sizin elinizde ,karanlık aydınlanabilir, aydınlıklar kararabilir. İşte her gecenin bir sabahı, her sabahında bir gecesi olması burada kanıtlanır. Oysaki kimse umut etmekten vazgeçmez sadece umut etmekten vazgeçtiğini zanneder ta ki mutluluğu yakalayana kadar.
