seviyorum hemde çok nasıl biliyor musun şu an içimi buraya dökemeyecek kadar çok, sayfalar satırlar…dünyanın tüm ağaçlarını koparsan kağıt yapsan önüme koysan sığdıramam gökyüzünü yırtarım assında sevginden en uzaktaki yıldıza koşa koşa gidecek güç veriyor bana aşığımçünkü seviyorum boş beleş birşey değil ki bu canım yanıyor insanın neden canı yansın ki yanmasın diye doktorlara gidiyor tedavi oluyor ama benim canımın yanması her geçmeye başladığında ben yeniden seni hatırlıyorum neden biliyor musun tekrar tekrar canım yansın istiyorum bu acı geçmesin ben öyle sevdim işte seni her unutmaya başladıgımda bile bile canımı yakıyorum ki unutmayayım seni, istemiyorum istemiyorum arkadaş o kadar güzel sevdim ki bitmemeli nasıl sana anlatırım biliyor musun şimdi sessiz sakin bir yerde gözlerinin içine baksam upuzun dalsam derincesine gözlerinin içine koklasam kokunu kocaman içime çeksem çocukcasına yanagına usulca elimi uzatsam sevsem seni baş parmağımla yanağının üst kısmına dokunsam sonra gelip usulca bi öpücük kondursam desem ki seni seviyorum anlar mısın? anlarsın tabi anlamaz olur musun hiç!sende bana bakarsın öyle biliyorum dayanamazsın ki dayanamazsın işte.bazen arabada gidiyorum tek başıma geceleri sağ koltuğa bakıyorum biliyor musun nasılsın aşkım diyorum cevap veriyorsun bana yolu bırakıp sana bakıyorum ben ne güzelde duruyorsun orda minnakım benim öpmeye yelteniyorum boşluk var ama sen yoksun bi bakıyorum ki yoldan çıkıcam nerdeyse o an anlıyorum ama yine de sana dönüyorum iyi geceler aşkım diyorum biliyorum ki ben çünkü sevdiğimi yaşatırım hep, hep yanımda olur sevdiğim sabah uyanınca hele de o arabanın sağ koltugu boş olduğunda hep seni görüyorum ben bu nasıl birşey anlamadım ki seni sevmek ne güzeldi be bazen ağlayacak gibi oluyorum işte sonra geçiyor birilerine seni anlatırken sesim değişiyor tuhaf oluyorum gözlerim doluyor biraz çimen gözlün sanki bahar gelmiş gibi daha da yeşilleniyor.sigaram bitince bi sogukluk giriyor içime sanki ısıtıyor sigara insanı.bide öbür tarafım var benim seni asla istemeyen bir daha hayatıma girmene izin vermeyen kendini kalkıp köprüden atsan umursamayan işte bunu da seviyorum her ne kadar sevsem de seni bir o kadar nefret ediyorum bilmiyorum ki kendimi bak yine soğudum senden geçti mışıl mışıl uyurum şimdi hemen gelmesin içimdeki o pis şey ne olur tamam mı sende gelme siktir git hayatımdan bazen karşıma geldiğini hayal ediyorum baksam o fettan gözlerine bana neler yaptın desem nasıl sıçtın ağzıma desem mutlu mu olursun acaba bilmem ki çekip gider misin sarılma bana sarılırsan iterim yakarım canını affetmem mahfolmak böyle birşeymiş işte ne de güzel becerdik. acılı acılı şeyler paylaşamıyorum haketmiyorsun çünkü sen hakedecek bir kız olmadığını gösterdin bana değecek bir insan değilsin sen ben seni sevdiğimi haykıramam yapımda yok beni sevmeyeni sevmek gizli gizli severim belki arada sırada… canımı çok yakıyorsun ama söz vermiştik başkasının olmamaya hatırlıyor musun sen o sözünü ayrılırken hayatımızda elbet başkaları olucak diyerek bozdun ya gözümden öyle bir düştün ki o zaman siktir olur gidersin yaptıgın gibi ben başkasına dokunamaz bakamazken sen kalkıp elbet hayatımızda başkaları olucak dedin bana sen dedin bunu hayatımda herkesten bekleyeceğim senden beklemeyeceğim insan olarak sen dedin çok güzel yaptın afferim Senin sevgin bu kadarmış kızım gördük o kocaman yüreğini bense halen başkasını istememekte ısrarcıyım kabul etmiyorum kimseyi sanma ki senin için, asla sen bir daha benim hayatımda olmayacaksın çünkü benim sevdiğim kız arabanın sağ koltuğunda oturuyor.sen benim o nefret ettiğim kızlardansın.mabelmiş mabel siksin seni o göt kadar kalbinle dünya senin olsun şimdi istediğini yap tamam mı mutlu olmaya çalış gez dolaş bak ne kadar güzel dimi rahat mısın şimdi hoşuna gitti dimi bu hayat ben sana dedim lan benle uğraşma dedim beni bırak dedim beni yalnız bırak dedim sana eğer canımı yakacaksan benimle uğraşma dedim sana anlamadın amına koyduğumunun kızı anlamadın en başında defolup gitmedin hayatımdan benim ne öpüşmeye ne sevişmeye ne bakışmaya ne dolaşmaya ne de sevmeye ihtiyacım vardı ben alışmıştım yalnızlığa beni sürükledin bu hayata ben çocukluğumdan beri yalnızdım alışkındım babamı görmezdim ben annem vardı yanımda ama hep uzaktım ben yakın olamam ki doğuştan beri yalnız kalmışım soğuk bir insan olmuşum beni niye sürükledin ki sen bunun hıncını senden almak istiyorum ama bir daha senin gibi bir insanla uğraşmak da istemiyorum bak yazımın ilk başında ne kadar mutlu olmuşssundur dimi sonları nasıl ama hoşuna gitti mi işte ben bu ikilemi her gün yaşıyorum günün farklı farklı saatlerinde şehrin farklı yerlerinde hiç sektiği olmuyor bi mabel oluyorum bir de böyle beni daha düzeltemezler ki zaten sen gelsen sen de düzeltemezsin neler çektim sen gittin gideli hiçbirşeyden haberin yok olmasın da zaten ölseydim gelir miydin mezarıma pehh sanmıyorum. saat epeyi geç oldu içimi döktüğüm de iyi oldu son sigaramı da içip yatayım mı ben olur mu …
