Dolunayı koynuma gömdüm!
Size Tecvit Dersinden bir not:
“Elif” sakin bir harftir, harekeli olan ise “Hemze”dir
Elif sakindir, konuşmaz.. Belki Bu yüzden ayakta durur yıkılmaz! Oysa Hemze gevezedir, bundan olsa gerek küçüklüğü, büküklüğü, burukluğu..
Anlayacağınız adımı yanlış koymuşlar! Zaten bir kura sonucu koyulan isimden ne hayır gelir?!
**
Dolunayı koynuma gömdüm!
Ne zaman çocukluğumdan kalma gözlerimle baksam şu Dünyaya bir karanlık boğazlar bakışlarımı, Âmâ oluveririm… Zulmün naraları gammazlar yüreğime fısıldadığım tüm barışçıl ninnileri.. Yaralarımdan irinler akar kıyametler kopan topraklara.. Vicdanımın ücra bir köşesinden kimsenin duymayacağı kadar yüksek feryatlarım var Yaratan’a…
**
Dolunayı koynuma gömdüm!
İçimdeki tüm güzellikleri zehirleyecek vahşi bir ihanet ısırıyor ömrümü! Ecele kadar gözyaşlarımı nüksettirecek.. Ben ise bakmakla yetineceğim.. Ellerimle yüzümü sükutla yüreğimi avuçlayarak … Kendi kendime verdiğim en gaddar sır olarak….
**
Dolunayı koynuma gömdüm!
Kaç gündür Yorgunluklarım firavunluk taslıyor kalbime..
Kızıl renkli gururumun denizini de yaracak Yed-i Beyza nerede?!
Yoksa Tih de tihlenmeye lanetlendim mi yine…
**
Dolunayı koynuma gömdüm!
Saçlarımı sarmaladığım gece daha bir koyu şimdi..
Daha sonsuz.. Daha ürkütücü…
Her “Yalnızım” deyişimde Şah damarım sızlıyor..
Ve ne zaman kalabalıklara vursam kendimi gülüşlerimi kaybediyorum sokaklarda..
Dolunayı koynuma gömdüm!
