Gözyaşım , mutfakta sevgilim; pişiriyorum özlemimin kısık ateşinde, salçalıyorum sahte aşkları ve üzerine banıyorum sensızlıgın ekmeğiyle. Ortalık sel gıbı biraz ama ıdare et; zaten salonuna geçmiyorum kalbımın, yalnız başıma orada oturmaya korkuyorum. Gelen yok giden yok bir sen varsın aklımın caiz sokağından anahtarınla koşup gelen ama öldüm mü kaldım mı diye bakmak için sadece.
Yok yok artık ölmüyorum. Öle öle alışıyor ınsan; Sevda için ölmemeye.
Acım, açlığımda sevgilim; hakkaniyetli bir süper kahraman gibi
oldu yokluğun. Üstüne bir başka adamın kıyafeti bile değmiyor.
Işıklarını değiştirdim kırgınlıklarımın; spontane gelişti ama çok da karartılı değil kalbim artık. Sensizlikle güçleniyorum sanırım. Kargom geliyor alıcı ödemeli; açıyorum, sensizlik kartlarıyla sensizlik kravatları sensizlik şiirleri ve kocaman sensizlik duvarlarına monte etmeli sensizlik süslemeleri… Tablonun sensizlik kabartması yıkıyor duvarlarımı…
Dilara AKSOY
