gecenin karanlığında,
ben yine yürüyorum sana.
içimde hasret, gözlerimde hüzün…
kalbimde bir parça yarayla.
acıyı dindiren tek ilacın,
sen olduğu geliyor aklıma.
orada başlıyor sessizliğim,
tüm yaşanmışlıklarımla…
sonra kayboluyorum sokaklarında,
gözlerin sonsuz bir deniz,
ben yolunu kaybetmiş bir balık
kaçtıkça daha çok batıyorum sana
senden her gidişim
daha yakınlaştırıyor beni sana
uzaklaşıyorum benliğimden
günün aydınlığında.
