Gece yazarım ben. Çok naif bir zaman dilimi, ‘GECE” elbette. Başımın üzerindeki bu gökyüzü ile yalnız kalmalıyım diye düşünüyorum bu saatlerde insan olmanın başka bir yolunu tanımıyorum kendi penceremden. Bir kalem, bir kağıt yanan mum çalan derinden müzik… İnanç ve sevginin kafiyesini yüreğimin özgürlüğünde müthiş bir haz ile yazıyorum Bu gece.
Tatlı bir telaş içerisindeyim. Hayatın nabzı yazılarıma sirayet edince,ruhumun aynadaki yansımasını görüyorum adeta. Ne kadar kaçamak kelimeler kullansamda kendimi tam saklayamıyorum.Sanırım gerçek anlamda cesur olmak için öncelikle hayal kırıklıkları yaşamış olmak, sonra büyümek ve olgunlaşmak gerekmiş… Büyüdün kız ASLI…Gizli öznesi “insan” olan birisiniz siz,
İnsan ne güzel bi sözdür bilir misiniz. Sıcacıktır içi. Laf ola, beri gele cinsinden… Sapsade… yalın. sadece “olduğu gibi” sessiz, ılık, duru. Bunu hissettiren ve size de hissettiren çok az “insan” tanıdık kabul. Ve az olmalarına hep Çok üzüldük, sessizce ne ise kapatalım bu bahsi naif bir gece demiştik değil mi? güneşin doğuşuna bir kez daha tanıklık edeceğim kutsal dakikalarım da az kaldı tan ağarmasına. hadi kapat gözlerini mum müzik kalem kağıt günaydın gece… Bitmez insanlık tercümeleri beyninde…
ASLI M. SARI
