Sen gidiyorsun şimdi gözlerimin önünden. Gözlerimin feri gidiyor seninle birlikte. Gittiğin yöne bakarım devirip gözlerimi , bilir misin gittiğin de yanında senden değil benden birşeyler vardır. Bir insana bu kadar mı güzel vurur güneş. Suların sığlığı senden ötürüdür. Sen sulara yansıyınca derinlik katansın. Bir kaldır öpülesi alnını ve eşsiz edanla çevir bana doğru. Çevir de ferine vuslat olsun gözlerim. Sen bu hayat tiyatrosunun ne güzel bir sahne misin. Saçlarının ; kulaklarının ardına düşüşü ile sen nasıl bir kelimesizliksin. Üzgünüm sana sebât ettirecek , sana bezendirecek ve seni ezberletecek kadar güzel bir kelime bulamıyorum daha fazla. Sabahları güneşin söktüğü yerde uyan , yeşile boyan ve maviye dolan ; bende lâl olayım seyr-i gözlerinde.
