Hayatın tüm yorgunluklarının, bitmek bilmeyen sürüklemelerinin akabinde insan kapatır bazen gözlerini. Sıkıca kapatır. Şu an aslında orada olmadığını tahayyül eder. Bedenen orada bulunmasını engelleyemese de ruhen gider değişik diyarlara. Özlediği yerlere, özlediği insanların yanına süzülüverir zihninden açtığı o ışıltılı patikadan.
Güzel şeydir hayal etmek zira… Dünün keşkelerine, geleceğin kaygısına inat. Nefes aldırır insana bir nebze, boğuluyormuş hissi verirken ona hayat. Hayallerimizde özgürüzdür çünkü; neden, niçin gibi sorularla muhatap olmayız orada. Yükümlülüklerin olmadığı hesapsız bir dünya… Hesapsızca meydana gelebilir her şey burada.
Hayal kurabildiğimizce mutluyuzdur aslında.
Hayal kurabildiğimizce yüzümüzde saf tebessümler oluşturabiliriz.
En temizinden hem de.
Bu tahayyül adasında kötü kurgular kurmaz kafasında kimse nihayetinde. Her hayal bir özleyiştir, güzel bir düşüncedir… Hayata güzel bir moladır. Özlemini gidereceği ana sessizce bir dua gönderiştir. İç çekiştir. Uzaklara dalmasıdır gözlerin. Tüm özlediklerinin hayallerde buluşabildiğini fark ediştir. Bir göz kapayışta tüm uzakları yakın edebileceğinin bilincine bir kez daha varabilmek, tüm hücreleriyle buna bir kez daha inanabilmektir. İçine haziran güneşinin damlayışını hissediştir, kasım ayının tüm soğukluğuna rağmen. Salıverdiği saçları delice uçuşurken, ılık bir yaz gününde esen rüzgârın yumuşacık bir sesle tüm bilinmeyenleri kulağına fısıldayışıdır.
Gridir, pusludur, sislidir bulunduğu şehir; hissizdir, uzaktır sevmelere. Açtır sevgilere. İhtiyacı vardır hayallere. Her şeyin tüm gerçekliği acıtırken canını zaman zaman, tahayyül adasına ziyaret gerekir. Sıkıca kapatır gözlerini bu insan. Bir deniz hayal eder; güneşi ve rüzgârı da konduverir bu sahneye. Elinde bir bardak çayını da ihmal etmez. Hayal adasının aynı isimli sahnesinde bugüne kadar kimseciklerin görmediği en güzel filmler dönmeye başlar…
Ve işte o an, sıkıca kapattığı gözlerini açması gerektiğini hissettirdiğinde ona birileri, istemsiz bir “ah” çeker ve çekiliverir bulunduğu zaman dilimine; o eşsiz tahayyül adasının güzel karesinden.
Ne yapalım, burası dünya be kardeşim…
Tahayyülsüz olmuyor, büsbütün tahayyülle de…
